11 10 LEVEN MET REUMA Ik wil niet dat meisje met reuma zijn Toen Lotte, werkzaam als blogger en marketeer, last kreeg van de bal van haar voeten, polsen en handen wist ze al hoe laat het was. Ze herkende de pijn en klachten van haar oma, die ook reumatoïde artritis (RA) had. Toch was ze niet bereid haar grote passie op te geven: sporten op hoog niveau. “Er zijn altijd manieren om de dingen die je graag wilt doen, te blijven doen.” p haar 24e kreeg Lotte de diagnose reumatoïde artritis. Voor die tijd deed ze aan krachttrainingen en high intensity workouts. Ook was daar sinds kort hardlopen bij gekomen. Toen zij pijn kreeg aan de bal van haar voet, dacht ze nog even dat het lag aan haar nieuwe sportschoenen. Aangezien reuma in haar familie voorkwam, onderging Lotte een bloedonderzoek. Daar kwam niets uit. Het advies van de arts luidde: minder sporten en rust nemen. “Ik ben niet zo goed in het opvolgen van dat soort adviezen,” lacht Lotte. “Aangezien de klachten niet overgingen, heb ik nog een test gedaan en die bleek positief. Er zijn namelijk meerdere testen om de diagnose RA te stellen. Bij de tweede test bleek inderdaad dat ik reuma had.” Fanatieker sinds de diagnose Ondanks en misschien juist door de diagnose besloot Lotte dat zij de marathon van Amsterdam wilde lopen. “Als ik iets in mijn kop heb, ga ik het doen. En het is mij ook gelukt. Net als het beklimmen van de hoogste berg van Ecuador. Of ik fanatieker ben geworden na mijn diagnose? Zeker, ik stel steeds hogere doelen. Waarom? Deels om me te bewijzen. Er zit op chronische ziekten zo’n stigma, alsof je dan zou zijn afgeschreven. Toen ik 14 jaar geleden mijn rug brak door een aanrijding met een auto, zeiden de artsen dat ik nooit meer 10 kilometer zou kunnen lopen. In het begin moest ik na het lopen van twee trappen ongeveer drie uur bijkomen. Ik heb toen voor mezelf besloten dat ik dat gevoel nooit meer wilde hebben. Het is verslavend om zo fit te zijn als ik nu ben. Toch heb ik niet het idee dat ik er obsessief mee bezig ben. Ik kan ook intens genieten van een rustdag.” Relativeren Door haar rugletsel en de chronische rugpijn die daarmee gepaard gaat, was de schok van de diagnose reumatoïde artritis minder groot voor Lotte. “Het kan altijd erger,” relativeert ze. De reumadiagnose ervaarde ze vooral als zwaar door de reacties van anderen. “Ik wil niet dat meisje met reuma zijn. Ik kan nog van alles. Van fietsen tot een marathon lopen. De marathonloper Eliud Kipchoge zei ooit: ‘No human is limited’. Zo denk ik er zelf ook over. Ik ben ervan overtuigd dat als je echt iets graag wilt, het hoe dan ook kan. Dat heeft deze ziekte mij nog meer doen inzien. En ik leef er ook bewuster in het nu door. Als blijkt dat ik over een tijdje iets echt niet meer kan, dan vind ik wel iets anders.” Maatwerk Lotte is altijd heel duidelijk geweest tegen haar artsen in wat zij wel en niet wilde voor haar behandeling. “Reumatoïde artritis is een vervelende ziekte en verloopt voor iedereen anders. Bij mijn oma heb ik van dichtbij gezien dat zij bepaalde dingen niet meer kon. Nadat ik mijn rug had gebroken, heb ik ook zelf ervaren dat er altijd andere manieren zijn, naast medicatie, om de dingen te blijven doen die je gelukkig maken.” Dat zij zelf drie jaar lang de opleiding tot verpleegkundige heeft gevolgd, gaf Lotte wellicht een streepje voor tijdens de gesprekken met haar artsen. Toch wil ze benadrukken hoe belangrijk het is om voor jezelf helder te hebben hoe je wilt leven en wat belangrijk voor jou is. Dan kun je ook behandeldoelen stellen die passen bij jouw leven. “Deze ziekte vereist maatwerk en als je niet praat over wat jouw wensen en behoeften zijn, dan krijg je het niet voor elkaar. Wat voor de een werkt, werkt voor de ander misschien niet. Iedereen heeft een eigen referentiekader. Als je echt iets wilt, geef dan niet op en ga op zoek naar wat voor jou werkt! Zelf droom ik ervan om ooit nog eens alle zes Major Marathons in één jaar te lopen. Dat zou mij de eerste vrouw ter wereld maken die dat is gelukt.” Balans bewaren Tussen het intensief sporten door zorgt Lotte goed voor zichzelf. Gezond eten, veel slaap en rust tussendoor werken het beste voor haar. Alhoewel zij op zaterdag heus wel een wijntje drinkt, maar dan weet ze dat ze de dag erna even rustig aan moet doen. Haar grenzen bewaken blijft wel een aandachtspunt. “Ik ben door de reumatoïde artritis wel harder voor mezelf geworden, fanatieker, en dan kan ik mij laten meeslepen. Dat is niet altijd het beste voor mijn lichaam. Ik zou de balans eigenlijk nog beter moeten bewaren. Al met al kan ik doen wat ik het liefste wil doordat ik voor mezelf opkom en voor mezelf zorg. Dat raad ik iedereen aan.” Het interview met Lotte vond plaats in 2020. In de afgelopen jaren zijn haar sportieve doelen verder gegroeid. Zo heeft ze in 2023 als eerste Nederlandse vrouw de finish van het WK Ironman gehaald in Hawaii. Meer weten over Lotte's ervaringen? Kijk op www.wanderlotje.com of volg LottevanTrigt op Instagram. O Lotte heeft reumatoïde artritis Lees hier meer over reumatoïde artritis (RA):
RkJQdWJsaXNoZXIy Mjg1NzY=